Bu anka denilen ey dil-i şeyda Her kangı uşşaka olursa sertac Bu alem eyler ki kendi de peyda Olur cihan varı hatırdan ihrac
Hatıra bir yüzden elverse halet Reftara güftara konmaz liyakat Bir dem sakin olmaz bahr-i felaket Elbette bir yüzden erişir emvac
Geşt edip alemi bibak ü perva Ne sahib nizadır ne ehl-i dava Bir ferde halinden eylemez şekva Kurtulur namerde olmadan muhtac
Kimseye dide-i kibr ile bakmaz Özün buğz u hased nazına yakmaz Tevekkül damenin elden bırakmaz Ne kati tok olur ne ziyade aç
Ömer niçe kılsun derdine deva Çeşmine perdedir nakş-ı masiva Derya-yı gurbette kaldı bineva Mihnet köşesinde yatur namizac |